به نقل از «الف»

تجمع اعتراضی مردم سنندج به ضعف مدیریت شهری؛ شهردار استعفا دهد

تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۹۳۳۵۵

به گزارش تسنیم، شماری از شهروندان پیش‌از ظهر امروز با اعلام انتقاد از ضعف مدیریت شهری و شیوه ارائه خدمات شهرداری به مردم در پی بارش‌ برف اخیر در مقابل شهرداری سنندج، تجمع و خواستار استعفا و برکناری شهردار شدند.

شهروندان سنندجی در این تجمع با انتقاد از عملکرد شهردار و اعضای شورای شهر و وضعیت نابسامان خدمات شهری می‌گفتند در این چند روز بارش برف علی‌رغم اینکه هیچ اتفاق خاصی نیفتاد، اما شهرداری سنندج هیچ اقدامی به پاکسازی کوچه و معابر سطح شهر نکردند و ما خواستار برکناری شهردار هستیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از شهروندان سنندجی حاضر در این تجمع در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم با ابراز نارضایتی از عملکرد شهرداری در پی چند روز بارش برف اظهار کرد: حقیقتا در این چند روز سه نفر در کوچه ما به خاطر عدم پاکسازی برف افتاده و دست‌هایشان شکسته شده است، ما به این شیوه خدمات شهری معترض هستیم.

یکی دیگر از شهروندان سنندجی با ادعای اینکه در این چند روز شهرداری سنندج اصلاً به کوچه‌های ما رسیدگی نکرد، گفت: حتی خودمان حاضر هستیم که امکانات در اختیارمان بگذارند و کوچه و معابر را پاکسازی کنیم.

یکی دیگر از افراد حاضر در این تجمع اعتراضی بیان کرد: شهرداری حتی کوچه و خیابان‌های سطح شهر سنندج را پاکسازی نکرد، به برخی از خیابان‌ها تیغه‌ای انداختند و به حال خود رها کردند. آنان می‌گفتند در این چند روز خدماتی از شهرداری ندیدیم.

تعدادی از تشکل‌های مردم نهاد سنندج نیز با انتقاد از ناکارآمدی مدیران این شهرستان در مواجه با بارش دور روز برف در سطح شهر و نواحی منفصل شهری و توابع می‌گفتند: به نمایندگی از اقشار مختلف این شهرستان, نسبت به عملکرد بسیار ضعیف و غیرمسئولانه مدیران شهرداری, ستادبحران, فرمانداری, راه و شهرسازی و سایر دستگاه‌های اجرایی ذیربط در مواجه با دو روز بارش سنگین برف, که سبب بروز مشکلات جدی در تمام ابعاد مختلف زندگی ( تردد ـ معیشت, کسب و کار , سلامت و ....) شهروندان شده است به شدت معترض هستیم. 

آنان می‌گویند: مدیران ذیربط شهرستان سنندج علی‌‌رغم پیش‌بینی‌ها و هشدارهای اعلام شده هواشناسی, متأسفانه به جای انجام وظایف قانونی و انسانی  خویش و انجام تمهیدات پیشگیرانه و امدادرسانی, مردم را به حال خویش رها کردند. 

تشکل‌های مردم نهاد خواستار عذرخواهی بابت کم‌کاری و استعفای مدیران شهری بودند، بررسی‌های میدانی خبرنگار تسنیم از سطح شهر در این چند روز اخیر حاکی از گرفتاری مردم در کوچه و خیابان‌ها و نبود تاکسی و سرویس حمل‌ونقل در سطح شهر به ویژه مناطق حاشیه‌نشن بود.

سری به کوچه‌های سطح شهر سنندج زدیم؛ مردم از خدمات شهرداری ناراضی و می‌گویند شهرداری هیچ کاری برایمان نکرده و اصلا رسیدگی نکرده و آشغال‌ها مانده و برف‌ها پاکساری نشده‌اند.

یکی از شهروندان سنندجی با بیان اینکه در این چند روز مردم مجبور بودند اکثر مسیرها را با پیاده بروند، افزود: مسیر 3 و 4 هزار تومانی، 60 هزار تومان می‌گرفتند!

یکی دیگر از شهروندان سنندجی می‌گفت به دلیل افزایش نرخ‌های کرایه تاکسی در سایه بی‌نظارتی مسئولان شهری، مجبود شدم برای رفتن به محل کار، مسیر بهاران تا خیابان طالقانی را با پیاده بروم.

بیشتر بخوانیدگزارش میدانی تسنیم|کمبود نان و صف‌های طولانی در نانوایی‌های سنندج/ نانواداران خودسرانه تعطیل کرده‌اند
گزارش تسنیم از بارش سنگین برف در کردستان و غافلگیری مسئولان/ خیابان‌ها‌ در بدترین شرایط ‌قرار دارد
استاندار کردستان: شیوه خدمت‌رسانی به مردم در این روزهای برفی قابل‌قبول نیست
سید انور رشیدی، شهردار سنندج نیز در این‌باره در پاسخ به اعتراض مردم نسبت به چرایی ضعف در خدمات شهری و عدم برف‌روبی اظهار داشت: در یک یا دو روز نخست بارش برف، شهرداری طبق وظیفه خود پای کار و با بضاعت ماشین‌آلات خود نسبت به برف‌‍‌روبی اقدام کرد.

وی با بیان اینکه در شب‌های اخیر برودت هوا موجب پایین آمدن دمای هوا به زیر صفر و یخبندان سطح شهر شد، گفت: به دلیل حجم بارش سنگین، بیشتر زمان و توان صرف برف‌روبی معابر اصلی شده و یخبندان موجب نارضایتی مردم شد و به وظیفه خود دانسته که چندین بار عذرخواهی کنم.

شهردار سنندج عنوان کرد: با دستور استاندار کردستان چند ارگان دولتی از جمله بنیاد مسکن، سازمان همیاری شهرداری، ارتش و سپاه به کمک شهرداری آمده و جا دارد که از حضور آنان قدردانی و تشکر کنم.

وی با ادعای اینکه کمبود امکانات شهرداری در زمان خدمات‌رسانی در مواقع بحرانی با این وسعت 4500 هکتاری سطح شهر سنندج باعث شده که شرمنده مردم باشیم، تصریح کرد: انتظار می‌رفت که دستگاه‌های دولتی پای کار می‌بودند اما تأخیراتی از سوی برخی ادارات انجام و بدقولی‌هایی کردند و ماشین‌آلات و امکانات را در اختیار ما قرار ندادند و باعث شرمندگی ما پیش همشهریان شد.

رشیدی بیان کرد: امروز بحث وضعیت شهر و مدیریت شهری است و به کل ادارات و دستگاه‌های خدمات رسان تعلق داشته که بتوانند که این شرایط سنگین را کاهش دهند.

شهردار سنندج اظهار کرد: از رانندگان تاکسی وظیفه‌شناس و شریف که در این روزهای بحرانی یار شهرداری و  پای کار بوده تشکر و دستشان را می‌بوسم، طبق آمار 400 دستگاه تاکسی در این روزها در سطح شهر فعالیت می‌کردند اما برای 3هزار راننده تاکسی که در این شهر هیچ‌گونه خدماتی به شهروندان ارائه ندادند بسیار متأسفم کما اینکه در همین راستا کارت سوخت و پروانه فعالیت 30دستگاه تاکسی که به جای خدمات‌رسانی به شهروندان در معبر اصلی محله کانی‌کوزله پارک شده بود، لغو شد.

استاندار کردستان نیز شامگاه پنج‌شنبه در جلسه ستاد مدیریت بحران استان کردستان که در استانداری برگزار شد به عملکرد شهرداری و عدم ارائه خدمات مطلوب به شهروندان انتقاد کرد و از شهردار خواست که به‌جای ارائه گزارش، برنامه و تدبیر مقابله با بحران داشته باشد.

بازدید‌های میدانی خبرنگار تسنیم از سطح شهر حاکی از آن است که هرچند شورای شهر و شهرداری سنندج در این شرایط نتوانستند به وظایف خود عمل کنند اما با ورود بدون چشمداشت نیروهای سپاه و ارتش به عنوان یاور مردم و عملیات پاکسازی معابر و پخش ماسه و نمک، ترددها از سر گرفته شده و خیابان‌ها به حالت عادی خود بازگشته است.

منبع: الف

کلیدواژه: شهروندان سنندجی چند روز شهرداری سنندج خیابان ها سطح شهر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۹۳۳۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شهر و حیات مدنی

تین نیوز سیدمحمد بهشتی :

 شهر چگونه شهر می شود؟ آیا با تجمع انبوهی از شریان های عبور اتومبیل و ساختمان هایی با کاربردهای گوناگون شهر پدید می آید؟ البته شهر حتما شریان های عبور اتومبیل و ساختمان هایی با کاربردهای گوناگون دارد، اما اینها موجد جسد شهر هستند و نه جان آن. شهر بنا بر حیات مدنی شهر می شود و حیات مدنی کیفیتی از حیات فرهنگی -اجتماعی است که خارج از ساختمان هایی با کاربردهای گوناگون جریان دارد. کسانی که به جسد شهر اکتفا می کنند از فهم این امر ناتوان اند؛ آنها فقط ساختمان ها و وسایل نقلیه شهر را می بینند، نه ساکنان آن را و فضاهای شهری را در بهترین حالت به مثابه واسط و رابط گذار از ساختمانی به ساختمان دیگر می فهمند. به تبع این نگاه، بسیاری از ارکان شهر از نظر خارج و مخفی می شود و معنا و مفهوم عناصر و ارکان شهری مشهود نیز قلب (دگرگون) می شود: پیاده رو به مثابه مکان و محملی برای نقل و انتقال درک می شود، پارک نیز لکه ای سبز با عملکرد فتوسنتز و به تعبیر دیگر ریه شهر و پدافند آلودگی هوا فهمیده می شود. به طریق اولی، تمایزی میان ساکن شهر و شهروند نیز گذاشته نمی شود. در این حالت، موضوع مدیریت شهری رتق و فتق امور مربوط به جداول و آسفالت خیابان ها و زباله و درخت و دیوار و... است و مهم ترین موجودات زنده در این مفهوم از مدیریت شهری، حشرات و جانوران موذی اند که باید آنها را نابود کرد.

در این تعریف از شهر، مردم با معیارهای کمّی طبقه بندی می شوند و در بهترین صورت، همچون حیوانات نیازهای فیزیکی شان رفع و برای تولیدات کمی شان برنامه ریزی می شود؛ تولیداتی مثل جمعیت که باعث افزایش زباله، فاضلاب، اموات و... می شود و در نتیجه بر حجم و گستره شهر می افزاید. مسلما این جنس تولیدات را نیز ضرورتا باید دور از شهر دفع کرد؛ به نحوی که محیط را آلوده نکنند. کار مدیریت شهری با واحدهای کمی ای مثل متر، مترمربع و مترمکعب برای اندازه گیری میزان جدول سازی، آسفالت ریزی، بتون ریزی و احداث کانال دفع آب های سطحی و دفع فاضلاب و زباله قابل سنجش است و نسبت مدیریت شهری به مردم شهر مثل نسبت صاحبخانه به مستأجر است.

 اما شهر از منظر حیات مدنی از سه رکن اصلی تشکیل می شود؛ شهروند، کالبد شهر و مدیریت شهری. شهروند و مدیریت شهری ماهیتی فعالانه دارند و کالبد شهری ماهیتی انفعالی. انسان بنا بر مدنی الطبع بودن میل به شهروندی دارد؛ یعنی نیازمند حیات مدنی است. در نتیجه مدیریت شهری مکلف به سامان دهی و مدیریت کالبد شهر است؛ به نحوی که همچون لباسی شایسته و برازنده قامت کیفیت های متنوع و مراتب حیات مدنی باشد و شرایط حیات مطبوع را برای شهروندان فراهم کند.

در تعریف قبلی از شهر، مدیریت شهری مدیریتی آمرانه است؛ همان چیزی که در اصطلاح «سیویل» (civil) لحاظ شده است. اما در تعریف اخیر، مدیریتی همدلانه و از جنس مدیریت فرهنگی -اجتماعی است. بدون شک هر عنصر شهری در تعریف اخیر با تعریف قبلی از شهر تفاوتی ماهوی دارد. در تعریف جامد و سیویل از شهر،کمیت ها تعیین کننده است، ولی در تعریف مدنی از شهر، کیفیت زندگی شهروندان میزان و معیار سنجش است. در این مفهوم از شهر، همه اقدامات کمی برای آن است که شادابی و نشاط در چهره شهروندان ظاهر شود و حیات فرهنگی و اجتماعی مطبوع در شهر جریان یابد.

 متأسفانه اکنون همه شهرهای سرزمین ما در وضعیت قبض روح قرار دارند؛ یعنی شهر کالبدی خالی از روح شهروندی است. البته در اکثر آنها -به جز تهران- به علت تداوم بقایایی از حیات مدنی و علی رغم مزاحمت های مدیریت شهری از نوع سیویل و کمی، تضاد کیفی میان «ساکنان شهر» با «شهروندان» ملموس تر است. بااین حال، در شهری مثل تهران که چند دهه ای است توسط «ساکنان شهر» فتح شده، «شهروندی» دیگر خاطره ای دور، شیرین و دست نیافتنی است.

از منظر حیات مدنی، هر شهر سرمایه هایی دارد از قبیل سرمایه های طبیعی، تاریخی، کالبدی، اجتماعی، فرهنگی و حتی سرمایه های مادی و کمی. از منظر مدیریت شهری جامد (سیویل)، این سرمایه ها عموما سرمایه به شمار نمی آید. در این تعریف امتیازات شهر که طبعا ضامن بقا و حیات شهر و مبین هویت آن است، یا «مزاحم» شناخته و از سر راه برداشته می شود یا مسرفانه مصرف می شود. درحالی که از دیدگاه حیات مدنی، امتیازات و سرمایه های شهر عناصر پایدار شهر است و همه تلاش مدیریت شهری در جهت حفظ و تقویت این عناصر و ایجاد سرمایه های جدید است. سرمایه های پایدار از منظر مدیریت جامد و سیویل، مزاحم است؛ زیرا همه چیز از نگاه مصرفی اهمیت دارد و هر چیز باید پاسخی به نازل ترین و ناپایدارترین نیازمندی های انسان باشد. پس همه چیز تاریخ مصرف پیدا می کند و از این رو است که پایداری هر عنصر شهری چوب لای چرخ سوداگری مدیریت است.

 شهر واجد حیات مدنی محل ظهور فرهنگ است و شهر جامد و سیویل (بی بهره از حیات مدنی) میدان بروز بی فرهنگی و بهتر است بگوییم بیماری های فرهنگی. در حیات مدنی، امنیت شهر با نظارت اجتماعی شهروندان حاصل می شود و در شهر جامد و سیویل، امنیت به واسطه پاسبان، نرده، دزدگیر و شبگرد نیز به دست نمی آید.

استمرار زندگی در شهر مبتنی بر حیات مدنی موجب تحول مفهوم «ساکن شهر» به «شهروند» و نزدیکی و تقرب شهروندان به یکدیگر می شود و در شهر جامد و سیویل همسایگان دیوار به دیوار یکدیگر را به چهره نیز نمی شناسند؛ هرچند از همسایگی شان یک عمر گذشته باشد. شهر منطبق بر حیات مدنی، آرامش بخش و رافع بحران ها و مشکلات اجتماعی است و شهر جامد و سیویل خود موجد بحران و ناهنجاری های اجتماعی.

شهر با معیار حیات مدنی نیازمند طرح و برنامه در مقیاس های گوناگون است و هر اقدام شهری با فرض اینکه قرار است در عالم واقع تحقق یابد، طراحی و برنامه ریزی می شود؛ اما شهر جامد و سیویل فارغ و غافل از جریان زندگی شهری، در مقیاس های کلان طرح جامع و طرح تفضیلی متصلب و بی جان طراحی و برنامه ریزی می شود. ناموفق بودن بسیاری از طرح ها و برنامه های تفصیلی و جامع اجراشده به جای آنکه طراحان و مدیران را متوجه نامربوط بودن و واقعی نبودن آن طرح ها کند، آنها را دچار فرافکنی کرده و سبب می شود این عدم توفیق را به ضعف قدرت آمرانه مدیریت شهری نسبت دهند.

در شهر برخوردار از حیات مدنی، کارشناسان و مدیریت شهری خاطره شهروندان از شهر در زمره مهم ترین سرمایه های مقوم شهروندی و حیات مدنی تلقی می شود. درحالی که کارشناسان و مدیران شهری در شهر جامد و سیویل خاطره را نمی فهمند و مفهوم شهروند و حیات مدنی را اموری فانتزی و متعلق به گذشته و مانع رشد و ترقی به حساب می آورند.

 کارشناسی و مدیریت شهری در شهر برخوردار از حیات مدنی، مقیاس های شهری مثل تهران را با مقیاس های حیات مدنی می سنجند و بنا بر این سنجش درمی یابد که کوچک ترین واحد شهر محله است. محله بخشی از شهر است که از ترکیب مناسبات متنوع همسایگی و پیوندهای اجتماعی ساکنان محله و ارکان و اعضای خانواده (پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ، برادر، خواهر و...) پدید می آید. در این مقیاس از شهر، مهم ترین عامل قوام و دوام پیوند ساکنان، مناسبات رو در روی عابران پیاده با هم است و نه رابطه رانندگان اتومبیل ها. در شهر واجد حیات مدنی فضاهای عمومی متنوع از قبیل مسجد، تکیه، میدان، قهوه خانه، بقالی، نانوایی و... محل برخورد و تعاملات شهروندان است و در نتیجه مدیریت شهری مُصر به ایجاد و رونق این فضاهاست. درحالی که در شهر جامد، فضاهای عمومی کاملا کاربردی و در مقیاس محلی و صرفا به منظور رفع حوائج ساکنان محله است؛ فروشگاه های بزرگی که با یک تلفن کار بقالی، نانوایی، میوه فروشی، قصابی و... را یک جا می کنند و سبب می شوند کمترین برخوردهای اجتماعی نیز به حداقل برسد.

در کلان شهر تهران، وسعت محله نارمک تقریبا به اندازه تهران ناصری است. بنابراین از این منظر، شهر بزرگ تهران در واقع منظومه ای است از چندین شهر و اداره آن باید بر اساس سلسله مراتب حیات مدنی باشد نه بر اساس مساحت یا جمعیت یا محور خیابان ها و بزرگراه ها. در شهر سازگار با حیات مدنی اصلی ترین وجهه مدیریت شهری امور فرهنگی -اجتماعی است و هر وجهه دیگری متاثر از آن است. اما در شهر جامد و سیویل اگر توجهی به امور فرهنگی -اجتماعی بشود، امری است مستحب که به کوچک ترین بهانه ای از آن صرف نظر می شود. در شهر جامد و سیویل در عالی ترین مرتبه، جنبه فنی و عمرانی شهر و در نازل ترین مرتبه نظافت و رفع ضایعات تأسیسات شهری وجهه اصلی مدیریت شهری محسوب می شود.

 در شهر منطبق بر حیات مدنی، برای روان کردن ترافیک، افزون بر ایجاد و تعریض شریان های شهری، به کاهش انگیزه شهروندان برای سفرهای درون شهری و عرضه خدمات شهری در مقیاس های خرد و کلان و توسعه شبکه های اطلاع رسانی شهری توجه می شود. درحالی که در شهر جامد و سیویل، راه حل در ایجاد و تعریض شریان ها و یا ممانعت از حرکت اتومبیل ها با طرح های سلبی مثل طرح ترافیک یا در بهترین حالت توسل به وسایل نقلیه عمومی به جای وسایل نقلیه شخصی دیده می شود. در شهر سازگار با حیات مدنی، «شهر ما خانه ماست» شعار شهروندان است و در شهر جامد و سیویل، این شعار، شعار مدیریت شهری است؛ مدیریت شهری که خود را صاحبخانه می داند و ساکنان شهر را مستأجر خود می پندارد.

در شهر متناسب با حیات مدنی، عدالت در تأمین هزینه های شهر با ایجاد نسبت بین برخورداری از خدمات و پرداخت هزینه این خدمات برقرار می شود؛ اما در شهر جامد و سیویل، عدالت مفهومی ندارد و اگر مدیریت شهری قصد اجرای عدالت را داشته باشد، تنها راه توسل به شیوه های عیاری به مفهوم واقعی کلمه است.

 شهر اسلامی شهری است که در آن جریان حیات مدنی مبتنی بر موازین و فرهنگ دینی، صورتی از کالبد شهری را پدید آورده باشد که در آن آسایش، امنیت، طراوت و شادابی شهروندان متدین تأمین باشد و متخلفان، با ناامنی، ملامت و ناهمواری مواجه شوند. شهر اسلامی نخست منوط به حیات مدنی دینی است و در پی آن، صورت کالبدی شهر پدید می آید؛ به نحوی که در خور این کیفیت از حیات مدنی باشد. کارشناسان و مدیریت و مدیریت شهریِ جامد و سیویل با توسل به تظاهرات صوریِ دینی از محقق کردن شهر اسلامی طفره می روند؛ چراکه بنا بر آنچه گفته شد، نه شهر و نه فرهنگ اسلامی و بالطبع حیات مدنی مبتنی بر فرهنگ اسلامی از منظر حیات مدنی فهمیده نمی شود.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید